◦•●◉✿ رمان افسانـه ماه آبی ✿◉●•◦

خب این از اولین شوخی با وریا....خدا از این به بعدش رو بخیر کنه!!!

هنوز ثانیه ای از این حرفم نگذشته بود که با داد یاسا سریع سمتش برگشتیم.

نگفتم؟...نگفتم خدا باید به این سلاطین رحم کنه از شر گروه ما

یاسا چنان داد میزد که انگار کروکودیل گازش گرفته نه آوینا

حالا از اینجا میسوخت که آوینا هم از شونش گاز گرفته بود و هم داشت موهاش رو می کشید...واقعا آوینا بدتر از یه کروکدیل گاز می گیره(تجربه داشتم)...یاسا هرچی ابهت داشت جلو ملت ریخت!!!

خلاصه با کلی آیه و صلوات و مداخله ،آوینا رو که عین تف به یاسا چسبیده بود ازش جدا کردیم.

یعنی وضعیت طوری بود که نوا و من دستاش رو گرفته بودیم و سایه و ملودی پاهاش رو.

ولی با اینحال چنان به چپ و راست میپیچید که فک میکردی فنره نه آدمیزاد.

با داد نوا شرط میبندم لیوان های تو دست مهمونا ترک خوردن.

نوا:دو دیقه بتمرگ سرجات ببینم چته؟

آوینا پر حرص چشم غره ای به یاسا رفت و رو مبل من نشست(چه صاحابم شدی...مبل من)

-چته تو آوینا؟...چرا داشتی این بدبختو میخوردی اخه؟

آوینا انگار که به آیدل مورد علاقش توهین شده باشه چنان از جا پرید که قلبم ریخت

آوینا:این....این بدبخته....این تنها چیزی که نیست بدبخته...مردک بیشعور قزمیت اورانگوتان برگشته به من میگه هرچی برجستگی داشتم صاف شد دیگه منو نمیگیره... دِ تو غلط میکنی با ارواح خاک عمت...اصلا به چپ نداشتم نگیر ،یا خودم میگیرمت یا هم میرم "چااون وو(اسم یه آیدل کره ای از گروه آسترو)" رو می گیرم مرتیکه ترشیدهــــــه

چنان نفس نفس میزد که انگار کوه جابه جا کرده...یاسا از الان برات تسلیت میگم.

به هزار سلام و صلوات جلوی خندمو گرفته بودم چون اگه حتی گوشه لبمم کج میشد منو پــــــاره می کرد.

نوا:الهی عزیزم کی گفته تو صاف شدی...تو هنوزم که هنوزه گردی اصلا غصه نخور فدات شم.

دهنت نوا با این لحن حرف زدنت.

-اره اصلا خودت...رو ناراحت نک...نکن...به حرفای این پشمک هم گو...گوش نده.

با کلی زور دوجمله رو گفتم و سریع روم رو برگردوندم که خندمو نبینه.

آوینا:زهرمار،مگه دارین بچه خر میکنین؟...بیشعورا گمشید ببینم جلبکای فاسد

بعدم روشو برگردوند و رفت سمت یاسا...خدایا اخر عاقبت مارو بخیر کن...آمیـــــن